Wat krijg je als je een ervaren vakman van zestig samen laat werken met een jonge, ambitieuze bouwvakker van negentien? In het geval van Freerk en Andries: een gouden duo op de werkplaats van Hekstra. Een mix van ouderwets vakmanschap en frisse ideeën. Hun verhaal laat zien dat generaties elkaar niet alleen kunnen versterken, maar ook verrassen.

Werken in de bouw is Freerk (60) met de paplepel ingegoten. “Ik kom uit een bouwfamilie. Thuis waren we altijd aan het verbouwen, dus het was vanzelfsprekend dat ik ook de bouw in zou gaan.” Jarenlang runde hij zijn eigen bedrijf, tot hij in 2019 bij Hekstra begon als timmerman.

Inmiddels is Freerk chef van de werkplaats, een rol waarin hij zich helemaal thuis voelt. In de werkplaats zorgt hij er met zijn team voor dat de bouwploegen elke ochtend goed voorbereid op pad kunnen. Van hout bestellen en op maat zagen tot het klaarmaken van de karren. Alles om te zorgen dat de mannen direct aan de slag kunnen.

De timing van zijn nieuwe rol bleek ideaal. “Ik word ook een dagje ouder, dan begint het lichaam wel eens te ‘haken’”, vertelt Freerk. In zijn huidige rol als chef werkplaats vond hij opnieuw voldoening, op een manier die beter past bij deze levensfase. Toch voelt hij zich nog lang niet oud: “Ik ben dan wel 60, maar zo voel ik me totaal niet. Ik sta midden tussen de jongens, dat vind ik het mooist.”

Van vakantiewerker tot vakman

Waar Freerk als een ervaren timmerman bij Hekstra binnenkwam, klopte Andries (19) drie jaar geleden bij Hekstra aan voor een vakantiebaantje. “Zo ben ik eigenlijk de bouw ingerold”, vertelt hij. Toeval of niet: Andries kwam terecht in de werkplaats, waar hij een jaar onder de vleugels van Freerk heeft gewerkt. Freerk was toen net begonnen als chef van de werkplaats. Een onverwachte combinatie met een flink leeftijdsverschil, maar eentje die verrassend goed werkte.

Al snel kreeg Andries vertrouwen én verantwoordelijkheid. Wat begon als vakantiewerk groeide uit tot een vaste baan en een werken-en-leren-traject. Inmiddels is Andries dakmeester en klaar met zijn opleiding. “Ik kan goed met mijn collega’s opschieten – en volgens mij zij ook met mij”, lacht hij. “En het werk zelf? Daar ben ik heel precies in. Als ik het niet mooi vind, doe ik het opnieuw. Dat stukje creëren vind ik het mooist.”

Nieuwe inzichten en optimalisaties

Die eerste zomer samen in de werkplaats was voor beiden bijzonder. Freerk was nog maar net gestart in zijn nieuwe functie en kon wel energieke versterking gebruiken. Dat vond hij in Andries. “Als je dan kijkt naar wat wij met z’n tweeën hebben verzet, dat is wel heel bijzonder. Ik heb Andries zijn hulp echt nodig gehad en enorm gewaardeerd”, aldus Freerk

Zo ontwikkelden ze samen nieuwe werkmethodes, zoals het opdelen van materialen in meerdere pakketten. “Dat werkte voor ons sneller en voor de jongens op de bouw werd het ook makkelijker”, vertelt Andries. “Dat soort ideeën bedachten we samen en voerden we direct door. We zaten vaak op één lijn en waren het altijd snel met elkaar eens. Dat vind ik nog steeds heel mooi”, zegt Andries.

Een samenwerking waarbij ze elkaar konden vertrouwen. “Als wij iets afspraken, hoefde ik er nooit achteraan”, vult Freerk aan. “Dat was ook nodig. Het bedrijf was hard aan het groeien, en nog steeds. Elke dag moeten de mannen op tijd weg kunnen naar de klus. Dan moet je wel op elkaar kunnen bouwen.”

Twee generaties, één visie

Hoewel het leeftijdsverschil aanzienlijk is, merkten Freerk en Andries dat zelden. Sterker nog, het was juist de kracht van de samenwerking tussen de twee heren. De jarenlange ervaring van Freerk en oneindige enthousiasme van Andries combineerden ontzettend goed. “Andries bracht een frisse blik mee op de werkzaamheden. Geregeld kwam hij met goede inzichten dat ik dacht, ‘ja dat is ook zo, waarom niet?’ We wisten elkaar goed te vinden, dat is niet altijd zo vanzelfsprekend”, stelt Freerk.

Toch merken Freerk en Andries wel verschillen in hoe zij zijn opgeleid. “Vroeger kreeg je op de technische school nog les over houtsoorten en machineleer. Tegenwoordig moet alles zo snel mogelijk en is het gericht op productie. Je maakt niet meer alles zelf. Die kennis mis ik nog wel eens bij de nieuwe generatie”, vertelt Freerk. “En eigenlijk vind ik dat ook wel weer mooi, want je kunt ze dan veel leren en je eigen kennis met ze delen.” Andries stemt in: “Op de opleiding leer je vooral plannen en rammen, rammen, rammen. Natuurlijk moeten we hier bij Hekstra ook tempo maken, maar we krijgen wel de ruimte om onze eigen manier van werken erin te brengen. Kwaliteit staat altijd op één.”

De echte fijne kneepjes van het vak leerde Andries tijdens het project de Hollanderwijk in Leeuwarden. “Daar heb ik alles geleerd qua dakrenovatie en restauratietimmerwerk. Het leren zagen, verstek zagen, hoe en waarom dingen vroeger zo gemaakt werden. Het was heel leerzaam.” Freerk vult aan: “Het vakmanschap zit vaak wel in het bloed bij de jonge generatie. De Hollanderwijk was echt een mooi project om dat vakmanschap te leren.”

De kracht van wederzijds leren

Freerk en Andries hebben veel van elkaar geleerd. Vooruitdenken, openstaan voor vernieuwing, durven vertrouwen op elkaar. “De jonge generatie brengt een frisse blik”, zegt Freerk. “Het is echt niet zo dat wij het altijd beter weten. Het is superleuk om met elkaar te sparren om tot het beste resultaat te komen.” Andries op zijn beurt bewondert Freerks overzicht: “Hij heeft mij echt geleerd vooruit te kijken. Denk niet alleen aan vandaag of morgen, maar ook alvast aan de dag daarna. Vooruitdenken maakt het werk makkelijker.”

Een vak dat generaties verbindt

De samenwerking tussen Freerk en Andries laat zien wat er mogelijk is als ervaring en nieuwsgierigheid elkaar ontmoeten. Niet ondanks, maar dankzij hun leeftijdsverschil ontstond er een samenwerking die leidde tot efficiëntere processen en frisse inzichten op de werkvloer. Hun verhaal laat zien dat vakmanschap geen houdbaarheidsdatum heeft en dat de toekomst van de bouw ligt in het delen van kennis, het omarmen van nieuwe ideeën en het vertrouwen in elkaar. Want bouwen? Dat doe je nooit alleen.